Gemotiveerd het 2e spoor inzetten voorkomt meer dan een loonsanctie

Zet je als werkgever te laat een 2^e spoortraject in? Dan kan dat je duur komen te staan. De loonsanctie die het UWV oplegt, is niet mals. Nog los van alle extra kosten die een aanvullend arbeidsdeskundig onderzoek, nieuwe afspraken bij de bedrijfsarts en een verlenging van het 2^e spoor met zich meebrengen. Tel daarbij de extra tijd, stress en frustratie op die ermee gepaard gaan en je hebt redenen genoeg om niet tot het laatste moment te wachten. Wie het goed aanpakt, kan bovendien zomaar ervaren dat een 2e spoortraject meer kan zijn dan een verplicht ‘vinkje’ in de re-integratie. En zelfs juist het verschil kan maken tussen een medewerker die misschien nog jaren thuis zit. Of een volgende stap in zijn loopbaan kan maken. Lees maar eens mee met deze case…

Klem tussen arts en aanpak

Een mooi voorbeeld uit de praktijk is de werkgever die een facilitair medewerkster rond de 19^de maand ziekte aanmeldde voor een 2e spoor bij RondomWerk. Inderdaad laat: eigenlijk had het traject al na 12 maanden moeten starten, toen al duidelijk was dat er te weinig vorderingen waren. En dat wilde deze werkgever ook wel. De bedrijfsarts gaf alleen aan dat mevrouw daarvoor niet belastbaar genoeg was. Spannend natuurlijk, want de werkgever zag de loonsanctie al hangen. Vandaar dat hij een expertiseonderzoek naar de belastbaarheid van zijn medewerker liet uitvoeren. Hieruit bleek dat medewerker wel belastbaar was voor het 2^e spoor. Snel zette werkgever deze actie uit.

Naar buiten

In de eerste gesprekken met de re-integratieadviseur van RondomWerk gaf mevrouw aan dat een administratieve functie haar wel trok. Ze hielp haar partner al met de administratie van zijn eigen bedrijf. Ook wilde ze liever niet terug naar haar eigen werkgever. Ze keek zelf dus al naar buiten en wilde wel verder.

Nieuw terrein

Het goede nieuws was dat de adviseur een mogelijkheid vond voor haar: een werkervaringsplaats als junior administratief medewerker bij een relatie van RondomWerk. En terwijl de medewerker voor drie maanden van start ging werd ook de WIA-aanvraag ingediend.

Tegenvaller

Net voor het eind van de werkervaringsplaats kwam het bericht dat er een loonsanctie was opgestart wegens te late opstart 2e spoor en onvoldoende duurzaam resultaat in de re-integratie. Een tegenvaller voor zowel medewerker als oude werkgever. De medewerker wilde helemaal niet meer terug naar haar oude situatie en vond het vervelend dat de re-integratie en daarbij horende verplichtingen nog langer duurde. En de werkgever moest nog maximaal een jaar het loon doorbetalen en re-integratie begeleiden.

Kans

Een geluk bij een ongeluk was dat de loonsanctie vrijwel samenviel met de kans om een zwangerschapsverlof te vervangen bij de nieuwe werkgever. En beide partijen prima met elkaar door een deur bleken te kunnen; medewerker functioneerde erg goed in haar werkervaringsplaats.

Geen risico, geen verplichting

Het enige was: de nieuwe werkgever wilde natuurlijk wel gebruik kunnen maken van de no risk polis, waarvoor in de praktijk eerst de WIA-keuring moet hebben plaatsgevonden.  Een andere optie om geen risico te lopen bij opnieuw ziek worden van de nieuwe medewerkster was geweest haar te laten detacheren. Maar dan zou het re-integratie traject verplicht blijven doorlopen en moest medewerker binnen het 2^e spoor ook blijven solliciteren.

Zo kan het ook

RondomWerk legde alle puzzelstukjes bij elkaar en bedacht het zo: de werkervaringsplaats wordt verlengd en medewerkster krijgt een arbeidsovereenkomst aangeboden vanaf april 2022 bij haar nieuwe werkgever. Die doet een baan-aanbod voor meer dan zes maanden om de oude werkgever het recht op bekortingsverzoek op de loonsanctie te geven. En iedereen is blij. De oude werkgever, omdat hij zo een hoge kostenpost kan vermijden. De medewerkster omdat zij een nieuw begin kan maken in nieuw werk bij een werkgever die bij haar past. En de nieuwe werkgever omdat hij een ingewerkte medewerker heeft klaarstaan om het zwangerschapsverlof op te vangen.

Als iemand het verdient, zijn zij het

Verloopt een 2^de spoortraject altijd zo rooskleurig? Zeker niet. Maar wie niet probeert er het maximale uit te halen, ontneemt alle partijen de kans om er beter uit te komen. Daarom vindt RondomWerk het belangrijk om met zowel medewerker als werkgever mee te denken en naar een oplossing te zoeken waar iedereen beter van wordt.

En dóór

Ook ervaren dat een 2e spoortraject meer is dan een verplicht ‘vinkje’ in de re-integratie? En het SER advies ter harte nemen om zo snel mogelijk te kiezen voor het juiste spoor om de re-integratie eerder in gang te zetten en daarmee de kans op blijvende arbeidsongeschiktheid te verminderen. Dat kan zelfs al voor het eerste ziektejaar als terugkeer al snel onmogelijk blijkt. Niet wachten, gewoon aanpakken. En contact opnemen met RondomWerk.